Uitvaarten in coronatijd

Het zijn roerige tijden sinds de maatregelen rondom het beperken van het coronavirus zijn getroffen. Er mogen maximaal maar dertig mensen aanwezig zijn bij een uitvaart. “Tjonge, dat zal een kale bedoening worden”, was de eerste gedachte die er bij me opkwam.

Inmiddels heb ik in deze tijd vier uitvaarten gefotografeerd en ik moet echt op mijn woorden terugkomen. Want deze kleine bijeenkomsten zijn tegelijkertijd erg intiem. Het lijkt wel alsof de familie bij het uitgeleide doen van hun dierbare helemaal bij de kern komt.

Met z'n negenen

Zo heb ik het afscheid gefotografeerd van een vrouw van begin tachtig die aan kanker was overleden. Een van haar drie kinderen woont in Engeland en kon niet naar Nederland komen. Bij het uitdragen stonden de mensen uit de buurt langs de route om de vrouw en de familie de laatste eer te bewijzen. In het crematorium waren we met een select gezelschap; vader, twee kinderen plus partners en vier kleinkinderen. In een lege aula werden kaarsjes aangestoken, een dierenverhaal voorgelezen, de vader en de zoon hielden een speech en de allerkleinste kinderen speelden rond oma’s kist. Het was rustig, het was intiem en iedereen was gefocust.

Grote familie

Enkele weken terug maakte ik foto’s bij de uitvaart van een vader van zeven kinderen. Deze man had vele kleinkinderen en achterkleinkinderen. Geen ervan kon bij het afscheid zijn, want ja, wie mag wel en wie niet? “Daar beginnen we maar niet aan”, zei z’n zoon. De bijeenkomst werd gehouden in een lichte kerk en vanwege de afwezigheid van de klein- en achterkleinkinderen gestreamd. Zo konden zij het op afstand volgen.

Film

Maar zij hadden voor hun oma een geweldige verrassing in petto: alle kleinkinderen hadden zichzelf gefilmd terwijl ze vertelden wat opa voor ze had betekend, hoe erg ze het vonden dat ze er niet bij konden zijn en ze wensten oma heel veel sterkte. “Ik hou van je oma!” riepen ze, waarna ze zwaaiden, een kushand gaven of gewoon lief keken. Dit was tot één geheel gemonteerd. Wat een enorme verrassing!

Het was zo mooi om oma’s gezicht te zien. En ook op de gezichten van alle andere aanwezigen verscheen een grote glimlach. Het was zo voelbaar dat dit een hele hechte familie is die gewend is om veel met elkaar te delen. En ondanks de beperkingen slaagden ze daar nog steeds in! Zo werd op de begraafplaats opa’s graf met knutselwerkjes en tekeningen van de allerkleinsten versierd.

Slideshow

Ik ben onder de indruk van de manier waarop families in deze tijd ondanks de geldende beperkingen toch een indrukwekkend afscheid weten vorm te geven. Mensen zijn creatieve wezens! Ik vind het nog steeds zo belangrijk dat families van de reportage een fotoboek laten maken. Maar ik maak nu ook slideshows van de afscheidsbijeenkomst. Op deze manier kunnen families de foto’s snel met elkaar delen. De muziek eronder voegt weer een extra emotionele laag toe.  

Op de website van Anna Groot vind je een verslag van de andere twee uitvaarten in coronatijd.