Gedichten

Voor ons liggen 365 dagen
en nog onbeantwoorde vragen.
Hebben we al nagedacht of plannen gemaakt?
Willen we onszelf beschermen tegen wat ons
afgelopen jaar heeft geraakt?
Hebben we goede hoop op wat er gaat komen?
Blijven we over een mooie toekomst dromen?
Gaan missen en verwelkomen
hand in hand in het nieuwe jaar?
Ook al zijn het nog onbeantwoorde vragen,
laten we zorgzaam en respectvol blijven voor elkaar
en de komende 365 dagen.

Ilone Krukkert

Met de kerst
zijn we het liefst bij elkaar.
Maar als we lege plekken zien
is het ook steeds weer zwaar
om dit gemis te verdragen.
Deze leegte zullen we altijd voelen,
maar vooral op deze dagen.
Door samen herinneringen op te halen,
kunnen we elkaar steunen.
Ook door gevoelens te delen
en het verdriet samen te dragen.
Dit schept een spirituele verbondenheid.
Niet alleen op deze bijzondere dagen,
maar al eeuwenlang en wereldwijd.

Ilone Krukkert

Het zijn de donkere dagen voor kerst.
Juist dan komt het gemis naar boven.
Er is dan veel tijd om na te denken,
er is veel dat we ons afvragen
en veel dat we graag willen geloven.
Er is iets nodig dat ons troost,
dat ons warmte geeft.
Iets dat ons hart verlicht…
We steken met zijn allen een kaarsje aan
om samen aan onze overleden dierbaren te denken.
We willen ze samen met respect herdenken.
We zien zoveel kaarsen branden.
Al dat flakkerende zachte licht
schijnt als troost in ons gezicht.
Er is zoveel eenheid en herkenning.
En terwijl we even in gedachten verzonken zijn
kunnen we deze sfeer samen delen.
Dat is zo respectvol, warm en fijn.

Ilone Krukkert

Je verliet dit leven...
Waar is wie je was nu gebleven?
We willen het antwoord zo graag.
We hopen en wensen van alles,
want hier houdt het toch niet op?
Maar het blijft een grote vraag.
De liefde en de herinneringen blijven...
Die blijven in onze harten bestaan.
We hebben verdriet,
omdat we je zo missen.
We hebben geen keus...
We moeten accepteren
dat je van ons bent heengegaan.

Ilone Krukkert