Het is weer januari, een nieuw jaar ligt voor ons. Na de laatste maanden van het jaar, waarin de dagen korter en donkerder werden en in het teken van de feestdagen stonden, is het missen van een dierbare voor veel mensen nog meer aanwezig. Geen nieuw jaar met de persoon of personen die je zo graag nog wat langer bij je had gehouden. Het gemis van een familielid of goede vriend(in) is extra merkbaar als je niet compleet met elkaar aan het kerstdiner zit. Het is (en blijft) daarom enorm fijn dat ik ook deze maanden een stukje troost kan bieden in de vorm van een herinneringsproduct van dierbare kleding of stof.
Babydoekjes en speenhangers
Dat de van dierbare kleding en stof gemaakte items troost bieden, merk ik al na de zomervakantie. Dan stromen de eerste aanvragen voor de feestdagen binnen, waarbij mensen voor zichzelf of voor een ander een persoonlijk en uniek cadeau laten maken. Zo maakte ik voor de kerstdagen diverse beren en kussens, maar bijvoorbeeld ook twee babydoekjes en speenhangers van de truien van een overleden opa. Zijn schoondochter wilde haar man en schoonzus met kerst verrassen met een aandenken aan hun recent overleden vader. Zowel zijzelf als haar schoonzus zijn zwanger en op deze manier is opa er toch een beetje bij als de twee kleintjes straks geboren zijn. Dat ik ook nog de naam van opa op de doekjes borduurde, maakte het gevoel van dichtbij zijn helemaal af.
Ontroerende reacties
Ik krijg regelmatig ontroerende reacties op de herinneringsproducten. Soms zelfs foto’s, waarbij een troostknuffel, kussen of sleutelhanger de wereld over reist. Afgelopen jaar ging er bijvoorbeeld ook een vlinder als kraamcadeau naar een broer in Bali, gemaakt van de trouwkleding van zijn overleden ouders.
Deze berichten en foto’s zijn voor mij enorm leuk. Omdat ik altijd maar kort een stukje meereis in het rouwproces van anderen, is het extra bijzonder om te horen op welke manier het product troost biedt. Sommige beren zijn onder een stolp beland, andere zitten in een gedenkhoekje. Er is zelf een keer een beer meegegaan met de caravan op vakantie. Kussens en dekens, ze liggen op stoelen en banken en worden, zo blijkt uit de reacties, regelmatig opgepakt en geknuffeld of omgeslagen.
Een extra inkijkje
Dit jaar kreeg ik onverwachts nog een extra inkijkje. Wat niemand wist, is dat ik het afgelopen jaar bij elke opdracht een héél klein stukje stof heb achtergehouden. Dat deed ik niet zomaar. Ik wilde tijdens de feestdagen namelijk iedereen bedanken voor het vertrouwen en juist in deze toch vaak lastige dagen troost bieden. Daarom maakte ik van alle achtergehouden stukjes reststof voor iedereen een kersthanger en stuurde die mee met een kerstkaart. Elk stukje stof plaatste ik als een ster in een stukje vilt. Hoewel ik nauwkeurig bij elke stof had opgeschreven van welke kleding en persoon ze afkomstig waren, bleek dat helemaal niet nodig. Omdat ik bij elke opdracht persoonlijk afstem en contact heb over het ontwerp, wist ik nog precies van wie welke stof was en kwamen alle eindproducten in mijn hoofd nog een keer langs!
En zo ging dus een grote stapel enveloppen op de bus. Van onze meest noordelijk gelegen provincies, naar Maastricht en zelfs België. Ik kreeg daarop niet alleen hartverwarmende reacties, ik kreeg ook – voor mij een prettige verrassing- meteen te horen hoe het met de door mij gemaakte herinneringsproducten ging en hoe blij men er nog steeds mee was. Als ik dat dan lees, maakt mijn hart een sprongetje van geluk en ben ik meer dan eens dankbaar om zo van betekenis te zijn en blijven, niet alleen tijdens de feestdagen, maar alle maanden van het jaar!
Reacties
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit artikel.