In deze rubriek interviewen wij mensen over het ingrijpende verlies van hun dierbare. Mignon Nusteling (25) heeft deze zomer afscheid genomen van haar vader A.J. Visser. Openhartig vertelt zij over de rouwperiode die ze nu doormaakt en de herinneringen die ze heeft aan haar vader. Op dit moment is ze bezig met een verhalenbundel: ‘Wat niemand je vertelt als je vader dood gaat’. “De verhalen gaan over allerlei sociale ongemakkelijkheden die ik heb meegemaakt rondom de dood van mijn vader. Ze zijn herkenbaar voor iedereen”, vertelt Mignon.
Sterker dan de kanker
“Mijn vader was altijd gelukkig met wat hij had. Zelfs op het laatst bleef hij humoristisch. Hij maakte de nare dingen heel klein en de leuke dingen heel groot”, vertelt Mignon. “Hij is gelukkig gestorven en was sterker dan de kanker.” Haar vader stierf deze zomer aan prostaatkanker. Normaal is dat goed te genezen, maar bij hem was het uitgezaaid. Zes jaar lang is hij ziek geweest en de laatste twee jaar van zijn leven lag hij meestal op bed. In die tijd en in de weken na zijn overlijden schreef Mignon over de sociale ongemakkelijkheden die ze ervoer. Ze mailde dit rond naar haar vriendinnen en haar moeder. Een bestsellerschrijfster die goed bevriend is met Mignons moeder, adviseerde haar de bundel uit te geven. Mignon heeft ondertussen ook allerlei illustraties gemaakt die bij de verhalen passen.
‘Mijn-vader-is-doder-syndroom’
“Mensen om me heen zeiden “Oh wat zal je veel verdriet hebben. Het gaat zo zwaar worden!” Ze gaven me allerlei tips, maar wat ze niet vertelden waren de sociale ongemakkelijkheden waar je mee te maken krijgt”, vertelt Mignon. Juist deze details beschrijft ze uitgebreid in haar verhalenbundel. “Toen mijn vader overleed kwam ik erachter wat me allemaal niet verteld was. Ik kreeg vaak te maken met ongewilde adviezen en mensen die last hadden van het ‘Mijn-vader-is-doder-syndroom’. Dat zijn mensen die vertellen dat wat zij hebben meegemaakt veel erger is dan mijn verlies.” Ze had helemaal geen behoefte om met deze mensen over het verlies van haar vader te praten, maar ze vond het moeilijk om dat aan te geven.
Ik besefte me ineens: Ok. Ik ben nu gewoon mijn vader aan het zeven. Dat was echt heel raar.
Stinkende uienbollen
Een van de verhalen in de bundel gaat over uienbollen. Tijdens de chemokuren werd Mignons vader van bijna alle geuren misselijk. Daarom boden vrienden aan te koken voor het gezin en het avondeten te brengen. Jaar in jaar uit hebben ze dit gedaan. Maar het bezoek voor Mignons vader bracht als steunbetuiging vaak bloemen mee, waaronder uienbollen. “Deze bloemen krijgen na een paar dagen een verschrikkelijk sterke geur. De kooklucht probeerden we uit het huis te houden en ondertussen ging het stinken door die bloemen. Dit zorgde voor een ongemakkelijke situatie, want we namen de bloemen wel aan en bedankten ervoor”, zegt ze. Een ander verhaal in de bundel gaat erover dat ze vlak nadat haar vader overleed geen seks durfde te hebben. “Ik was bang dat hij mee keek. Deze ongemakkelijke situatie heb ik ook in mijn boek beschreven. Er zullen vast meer mensen last van hebben en ik hoop dat ik het hiermee bespreekbaar heb gemaakt."
As in ketting
Mignon merkte dat as ook voor ongemakkelijkheden kan zorgen. Haar zusje wilde een ketting met as van haar vader dragen en kocht een ketting waar ze de as in kon doen. Mignon hielp haar daarmee. “Het was best ingewikkeld. De as was te dik, dus moest ik het zeven”, zegt ze. “Ik besefte me ineens: Ok. Ik ben nu gewoon mijn vader aan het zeven. Dat was echt heel raar. Daarna zette ik het zeefje in de vaatwasser en toen dacht ik: nu gaat er een stukje van mijn vader in de vaatwasser.” Mignon heeft zelf geen as van haar vader bij zich. Haar vader was gitarist en als aandenken daaraan draagt ze nu een stukje van de slide van zijn gitaar om haar pols.
Klik op het pijltje voor de volgende afbeelding
Grenzen aangeven
Mignon vindt het belangrijk dat er open wordt gesproken over verlies en over de sociale ongemakkelijkheden die daarbij komen kijken. “Ik hoop dat mensen zich kunnen herkennen in de situaties die ik beschrijf”, zeg ze. Als ik maar een seconde iemand blij maak of iemand steun kan bieden ben ik al blij. Ze had gewild dat ze de verhalen al kende voordat haar vader stierf. “Ik had dan veel beter mijn grenzen kunnen aangeven en sneller gezegd dat ik er geen behoefte aan had over de dood van mijn vader te praten.” Ze beleefde die lastige momenten vooral met mensen die ver bij haar vandaan stonden. Aan haar vrienden en familie had ze wel veel steun.
Nooit meer samen eten
Dat het verdriet om haar vader op elk willekeurig moment kan toeslaan had Mignon niet verwacht. Hier schrijft ze ook over in haar verhalenbundel. “Soms zit ik ineens te huilen op de wc. En laatst voelde ik me verdrietig toen ik dineerde bij een vader en dochter. Dat was best pijnlijk voor me. Ik zal nooit meer samen met mijn vader kunnen eten.” Tijdens de uitvaart van haar vader speelde verdriet geen grote rol. Het was vooral een ode aan de positieve manier waarop hij in het leven stond. "We wilden geen sentimentele uitvaart met verhalen zoals: 'Oh papa we gaan je zo missen!' Dat zou afbreuk doen aan de man die hij was en aan het feit dat hij gelukkig was gestorven", zegt ze.
De leukste
Met veel tevredenheid denkt Mignon terug aan de uitvaart. Haar vader werd op schouders gedragen langs de haven waar hij woonde en daarna ging hij in de auto naar het crematorium. Niemand ging mee, dat wilde hij niet. De sfeer moest goed blijven. Het gezelschap ging daarna naar zijn favoriete restaurant waar zijn lievelingshapjes werden geserveerd: garnalen en oesters. “Het was mooi, gemoedelijk en er werd gehuild en gelachen. We vonden het jammer dat hij er zelf niet bij was”, zegt ze. “Veel mensen zeggen dat hun vader de leukste is. Maar mijn vader was écht de leukste. Hij was altijd aardig tegen iedereen en heeft me geleerd om gelukkig te blijven ondanks alles wat er mankeert aan het leven.” Ze zijn er nu nog niet klaar voor, maar over een tijdje gaan ze zijn as uitstrooien over water. Dat wilde hij graag.
De verhalenbundel van Mignon is nog niet af. We zullen het melden wanneer en waar hij te verkrijgen is. Zijn de sociale ongemakkelijkheden waar Mignon over vertelt herkenbaar voor jou? Laat het weten in een reactie hieronder.
Reacties (2)