0
Terug naar overzicht

Bijzonder herinneringsmeubel dat gezien mag worden

01/03/2018
Redactie
Delen:
herinneringsmeubel
Advertorial

De ontwerpen van JavyDesign, de designstudio van Oosterhoutse productdesigner Jeroen Verdaasdonk, zijn een lust voor het oog en altijd voorzien van een bijzonder verhaal. Zo ook zijn nieuwste creatie: een herinneringsmeubel dat in zo'n beetje ieder interieur niet zal misstaan. Het meubelstuk, genaamd Memoriaeis het resultaat van een zoektocht naar een manier om een overleden dierbare op een waardige en stijlvolle manier te gedenken.

Het idee voor Memoriae is ontstaan vanuit een persoonlijke ervaring. "In 2016 overleed mijn broer en werd ik geconfronteerd met een hoop vragen. Mijn broer was 34 jaar in mijn leven, en van het een op het andere moment werd hij een herinnering. Wat je dan vaak hoort, zijn kreten als 'je moet het een plekje geven'. Maar hoe doe je dat dan? Hoe gedenk je iemand? Zet je dat soort voorwerpen in een doos op zolder, in een kast achter slot en grendel of stal je ze juist uit? Zodat jij en iedereen om je heen ze nog af en toe kunnen zien en aanraken. Vanuit die gedachte is het ontwerp van Memoriae ontstaan."

Het verhaal achter Memoriae

Na de eerste schetsen en het in eigen beheer ontwikkelen van Memoriae is het bijzondere meubelstuk nu dan eindelijk af. Tijdens Object Rotterdam heeft het zijn debuut gemaakt voor het publiek, de reacties waren zeer positief. "Je ziet dat mensen het concept erg boeiend vinden, vooral het verhaal en de symboliek erachter, maar ook de specifieke vormgeving. De poot begint bijvoorbeeld heel dun en eindigt breder, dit symboliseert het traject dat je doorloopt wanneer je iemand verloren bent. Eerst ben je als het ware heel fragiel, maar gaandeweg word je toch sterker. Dit verhaal, gecombineerd met de persoonlijke invalshoek maakt het allemaal heel herkenbaar."

Universele behoefte

Hoewel de oorsprong van het meubel dus een persoonlijke reden heeft, is het voor de ontwerper belangrijk dat er met Memoriae in een universele behoefte wordt voorzien. "Iedereen die iemand verliest komt met dezelfde soort vragen te zitten. Ik denk dat ik met dit meubel mijn eigen persoonlijke ervaring ben ontstegen. Ik ben van mening dat het belangrijk is om een dierbare waardig en op een mooie manier te gedenken, maar daarbij ook een stukje discretie te bieden. Dat heeft geleid tot de specifieke vorm van het meubel. Voor de romp zit een soort vleugelvorm die ervoor zorgt dat de spulletjes van de dierbare - denk aan sieraden of brieven - bereikbaar maar toch beschermd blijven. Het blijft benaderbaar en open. Verder is de bodem van het gedenkmeubel bedekt met vilt van een mooie, zachte textuur. Dit om ervoor te zorgen dat die waardevolle voorwerpen niet op een koude, stalen plaat liggen."

Eigenlijk zorg je ervoor dat persoonlijke voorwerpen die na verloop van tijd misschien naar zolder verplaatst worden, toch een plekje krijgen. De dierbare blijft zo voortleven in herinneringen.

Naar wens aan te passen

"Verder kun je op de bovenkant van het meubel voorwerpen plaatsen die wel wat meer in het zicht mogen staan. Denk hierbij aan fotolijsten, een mooie vaas of een urn. Zodoende heb je verschillende manieren om voorwerpen uit te stallen." Het meubel is bovendien naar wens aan te passen, door slim gebruik te maken van verschillende kleuren en materialen. Van de vier poten waarop de stalen romp rust tot de vormen van het bodempaneel: er zit overal een verhaal achter. Verdaasdonk: "De romp is leverbaar in drie standaard kleuren en het vilt paneel in twee structuren en twee kleuren. De poten zijn in eiken- en essenhout verkrijgbaar. Zo kan het meubel worden afgestemd op de wensen van de klant, sommige mensen vinden licht heel mooi, anderen willen juist donkere of warme kleuren."

Het Memoriae gedenkmeubel

Herinneringen levend houden

Het meubelstuk is dus een hulpmiddel om herinneringen levend te houden. En dat is volgens Verdaasdonk een van de filosofieën achter Memoriae: "Eigenlijk zorg je ervoor dat die persoonlijke voorwerpen die naar verloop van tijd misschien naar zolder verplaatst worden, toch een plekje krijgen. De dierbare blijft zo voortleven in herinneringen. Je vergeet iemand natuurlijk nooit, maar op deze manier heb je de mogelijkheid om eraan herinnerd te worden. Als je er langs loopt bijvoorbeeld, kun je eventjes de herinnering aan iemand op een tastbare manier beleven."

Het bieden van troost aan mensen die een dierbare zijn verloren, dat is dus eigenlijk waar het allemaal om draait bij dit meubel? Verdaasdonk: "Memoriae kan steun bieden aan hen die worden geconfronteerd met gemis en leegte. Door het meubel toe te passen hou je die waardevolle herinneringen ook nog ech levend en zorg je ervoor dat hij of zij niet vergeten wordt. En hoe verschillend we allemaal ook zijn in het verwerken van ons verlies, ik denk dat dat voor veel mensen kan helpen. Uiteindelijk gaat het daar natuurlijk om."

Nieuwsgierig geworden naar deze bijzondere creatie van Javy Design? Op de website vind je meer informatie over Memoriae. Ook kun je hier uiteraard vrijblijvend contact opnemen met Jeroen Verdaasdonk. 

 

Delen:

Reacties (1)

Reactie van Ann, dochter van Melanie op 25 jun 2021, 10:25
"Ook ik ben iemand verloren, m'n mama ... Tijdens mijn rouwproces ben ik heel fel op zoek gegaan naar het opvullen van de leegte die zij heeft achtergelaten. Pas later besefte ik dat eigenlijk zij, mijn mama, die leegte anders is gaan invullen. Ze is er niet meer in de buienwereld, maar leeft voort in mijn hart en in die van al haar dierbaren. Er wordt nog steeds rekening met haar gehouden "mama zou dit zo gewild hebben" "dit zou mama trots maken" "mama is op bezoek geweest in mijn dromen" ... Toch miste ik iets in die periode. Mensen vroegen me "wat kan ik doen om jouw verdriet minder pijnlijk te laten zijn?". Helaas is er niks dat je kàn doen en toch moest ik een manier vinden om te kunnen omgaan met mijn nieuwe realiteit. Klei maakte me altijd al blij. Klei rijmt niet toevallig op blij. Ik ben lampenvoeten uit klei en porselein beginnen maken, leerde ook hoe ik de stoffen lampenkap zelf moest maken en met een beetje as van mama verwerkt in de lampenvoet, in de lievelingskleur van mama, werd deze lamp een verpersoonlijking van haar. Ik deed iets creatiefs, ik maakte m'n eigen herdenkingsvoorwerp en het voelde als heerlijk aan. Het werd een creatie die ik voor haar maar ook met haar beetje bij beetje ontdekte. Dit is een lang proces; ontwerp bedenken, klei mengen, lampvoet maken, bakken in de oven, glazuren, lampenkap ineen steken, kleuren uitzoeken, fittingen laten kloppen met het ontwerp ... Heel veel elementen moeten in elkaar passen om uiteindelijk een prachtig geheel te verkrijgen. Telkens wanneer ik de lamp nu aansteek, voel ik de warmte, de energie, bijna de aanwezigheid van mama rond mij. Iedereen vindt het zo'n uniek en fantastisch idee, dat het ontstaan van de Lampjes van Melanie, ik hoef je niet te vertellen dat mama Melanie heette zeker, niet veraf meer was. Ik maak nu lampen voor mensen die graag een persoonlijke verlichting in huis wensen, of je kan ze ook zelf komen maken bij mij waar ik je dan in elke stap begeleid. Soms komen er verschillende mensen tegelijk samen en onderling kunnen zij heel goed met elkaar praten over hun eigen verlies. Een zeer belangrijke stap in het verwerkingsproces. Rouwen is een kunst ... De lampjes van Melanie helpen hierbij. Sterkte aan iedereen gewenst! Ann"

Reactie plaatsen

RememberMe

Voor een afscheid met een gekleurd randje