De markt op als beginnende nabestaandenbegeleider

Het leven van een beginnende nabestaandenbegeleider bestaat vooral uit netwerken, netwerken, netwerken. En uit geduld hebben. Hetzelfde geldt natuurlijk voor iedere zzp'er die moet proberen opdrachten binnen te halen.

Behalve een mooie opdracht voor een 83-jarige dame die van tevoren alles rondom haar overlijden en uitvaart al geregeld wilde hebben, is het qua opdrachten nog heel stil. Het is moeilijk om dit vrij nieuwe beroep onder de aandacht te krijgen. En dan nog: als je dan toch eenmaal aan het nadenken slaat over wat jouw wensen zijn en hoe je zorgt dat achterblijvers niet alsnog spoorzoekers worden, dan denk je er wellicht niet aan dat je daar hulp bij kunt krijgen. Zodat je gezamenlijk kunt vastleggen wat jouw wensen zijn en waar informatie over je abonnementen, verzekeringen of je social media-accounts te vinden zijn.

Niet alleen de oudjes

Hoe kom je bij de doelgroep terecht? En wie zijn dat eigenlijk? Niet alleen maar ouderen, al wordt dat wel eens gedacht. Iedereen moet eigenlijk zijn zaakjes op orde hebben en bijvoorbeeld een nalatenschap en uitvaartwensen al zover mogelijk vastgelegd en de administratie op orde hebben. Ook jongere mensen kunnen immers langere tijd door ziekte zijn uitgeschakeld, of overlijden door een ziekte of ongeval.

Veel koffie

Een van de ingangen om die doelgroepen te bereiken zijn uitvaartondernemers. In ieder geval voor de doelgroep die na een overlijden hulp kan gebruiken bij de afhandeling van administratieve zaken en graag een stukje emotionele steun wil. Dus ik heb inmiddels met menig uitvaartleider aan de koffie gezeten om te vertellen waaruit mijn werk bestaat en in hoeverre ik wellicht een aanvulling kan bieden op hun werkzaamheden. Zij hebben immers de eerste contacten met nabestaanden en kunnen inschatten of zij aanvullend hulp nodig hebben.

Eind vorig jaar had ik beet! Een jonge uitvaartonderneemster wilde mij als haar vaste nabestaandenbegeleider betrekken. Hoe mooi wil je het hebben? Maar helaas is het uiteindelijk toch niet gelukt om dit tot een concreet plan uit te werken. Heel jammer!

Klus voor de Bus

Er zijn al meerdere kopjes koffie gedronken met uitvaartondernemers en ik heb een goed contact met een uitvaartondernemer bij mij in de wijk. Ook daar nuttig ik wel eens een kopje koffie en we volgen elkaar op Facebook. Vorige week werd ik daar ineens binnen geroepen. “Ja, we wilden je graag iets vragen, en dat willen we dan niet via een bericht op Facebook doen. Dus heb je even tijd?”. Bijna handenwringend schoof ik aan tafel. Wat leuk, hebben ze eindelijk een klus voor me? Dan komt het hoge woord eruit: ”Eh, wij gaan volgende week op vakantie, voor één weekje. Zou jij misschien onze planten water kunnen geven?”. Natuurlijk wil ik dat wel doen, maar ik stapte grinnikend de zaak weer uit. Nou ja, plantjes water geven, het is een begin! Als ze nou maar niet dood gaan…