Hij keek me met grote ogen aan
Stelde nogmaals de vraag
“Mam, hoe lang duurt overlijden
Duurt het langer dan vandaag
Het is zo leeg in huis
Het is zo vreselijk stil
Ik ben de hele tijd alleen
Er is niets meer wat ik wil
Ik voel me vaak verdrietig
En mijn buik doet ook zo’n pijn
Ik wil zo graag dat mijn zusje
Weer hier bij mij zou zijn”
Ik voelde zijn ingehouden tranen
Maar ik was niet bij machte
Zijn vraag juist te beantwoorden
Die zijn pijn zou verzachten
Overlijden duurt zolang je leeft
Het is een diep en intens gemis
Het is een afgesneden zijn
Van een mens die je zo dierbaar is
Het is een litteken
Dat nooit vervaagt
Het is de pijn
Die je bij je draagt
Karin Anbergen
