De vlam lijkt me te hypnotiseren.
Ik verdwijn in mijn herinneringen
en laat mijn gedachten gaan.
Ik steek een kaars voor je aan.
Omdat ik van je hou.
In deze vredige stilte, in dit licht
voel ik me even weer zo dicht bij jou.
Ik steek een kaars voor je aan.
En dan zie ik je gezicht, in het schijnsel
van het warme licht.
Het geeft me een momentje van troost
ook al doet het missen zeer.
Ik steek een kaars voor je aan.
Jaar na jaar, steeds weer.
Want het gevoel voor jou
wordt niet minder
en het missen wordt steeds meer.
Ilone Krukkert
