Woorden kunnen heel treffend samenkomen in de vorm van een gedicht. Ze kunnen je raken, herkenning oproepen en een stukje troost bieden. Wij verzamelden de mooiste gedichten over rouw en verlies. Lees hier de gedichten van Margreet Jansen.
Woorden kunnen heel treffend samenkomen in de vorm van een gedicht. Ze kunnen je raken, herkenning oproepen en een stukje troost bieden. Wij verzamelden de mooiste gedichten over rouw en verlies. Lees hier de gedichten van Margreet Jansen.
De herfst ontmoet
in al haar kleuren
de droefheid van
intens gemis
dat bijna niet
te dragen is
de winter zoekt
en struikelt verder
voorzichtig ga ik
mee op reis
breekbaar als
het eerste ijs
de lente morst
een druppel troost
als ik je in
haar armen vind
je omhelst me
in de wind
de zomer danst
op blote voeten
en draagt mijn heimwee
naar de zee
op golven van
verdronken liefde
drijf jij voor altijd
met me mee
de tijd voorbij
Margreet Jansen
(Het Woordenpalet)
Missen
Ik mis je als ik ‘s morgens opsta
ik mis je midden in de nacht
ik mis je als ik ’s avonds thuiskom
en er niemand op me wacht
ik mis je als ik over straat loop
ik mis je armen om me heen
ik mis je altijd overal
ik mis je helemaal alleen
ik mis je in de kleinste dingen
in elke tel van mijn bestaan
ik mis je toen en nu en later
bovenop en onderaan
zeg me waar ik troost kan vinden
waar het gedicht verborgen is
dat met de allermooiste woorden
vertelt hoeveel ik je nog mis
dat me hoop geeft en vertrouwen
en me stil en ongevraagd
voorzichtig in haar armen neemt
en naar de eerste morgen draagt
waar het missen minder zwaar voelt
waar ik het omhelzen mag
waar ik het voorgoed bewaar
in elke voetstap van mijn dag
Margreet Jansen – www.woordenpalet.nl
(auteur van Ik mis je in alle kleuren)
Het heeft nu lang genoeg geduurd
dat je dood bent
kom maar weer terug
want nooit meer
kan ik niet voelen
ik kan er niets bij denken
misschien helpt het als ik
eerst probeer te zorgen
dat ik het red
tot morgen
en dan weer een dag erbij
misschien soms drie
zodat ik je in stukjes mis
en steeds het einde zie
want nooit meer
is altijd
dat is te lang.
Uit: Ik mis je in alle kleuren
Margreet Jansen
daar waar ik je droeg
heb ik je begraven
vlak onder de stilte
van mijn bestaan
en toen ik je vroeg
om bij me te blijven
liet je me los
en ben je gegaan
nu hou je me vast
en ik ken je, gewen je
er is geen einde
geen begin
je naam geef ik terug
aan de wind
en het water
ik adem je uit
en ik adem je in
altijd
overal
Margreet Jansen
(Het Woordenpalet)
Voor een afscheid met een gekleurd randje