.jpg)
Woorden kunnen heel treffend samenkomen in de vorm van een gedicht. Ze kunnen je raken, herkenning oproepen en een stukje troost bieden. Wij verzamelden de mooiste gedichten over rouw en verlies.
Woorden kunnen heel treffend samenkomen in de vorm van een gedicht. Ze kunnen je raken, herkenning oproepen en een stukje troost bieden. Wij verzamelden de mooiste gedichten over rouw en verlies.
Hoe het voelt...
Als je iemand heel erg mist.
Het lijkt een schrijnende plek
bij je van binnen,
zo leeg en hol.
Hoe het voelt...
Dat alles voor je is veranderd,
wat eerst zo vanzelfsprekend was.
Hoe het voelt?
Het is zo onwerkelijk,
je wilt niet accepteren
dat dit verlies de waarheid is.
Hoe het voelt...
Als je beseft
dat iemand van wie je houdt
niet langer bij je is.
Hoe het voelt..
Wanneer je stikt in je tranen,
die je dapper hebt weggeslikt.
Hoe het voelt...
Dat je verder moet
met alleen de liefde en de herinneringen.
Hoe het voelt?
Het doet liefelijk pijn...
Al lijkt alles gewoon door te gaan,
het zal nooit meer hetzelfde zijn.
Hoe het voelt...
Een stem niet meer te horen,
warmte niet meer te voelen,
blikken niet meer te zien
en bang te zijn dit te vergeten.
Ilone Krukkert
Ik weet dat je me mist...
En in deze tijd nog veel meer.
En iemand missen, dat doet zeer.
Maar voel die warmte in je hart.
Dat vlammetje, dat nooit dooft...
Dat ben ik bij jou vanbinnen.
Een stukje van mij voor jou.
Ik zou je nooit echt verlaten.
Je draagt me bij je, voor altijd.
Dat heb ik je beloofd.
Ilone Krukkert
Laten we vandaag praten
over de mooie momenten uit je leven.
Over alles wat je ons hebt gegeven.
Laten we blijven praten
over de mooie persoon die we hebben gekend
en over alle herinneringen die er zijn.
Laten we de mooie dingen koesteren
ondanks het gemis en de pijn.
Laten we beseffen hoe mooi en intens het is
dat iemand een onuitwisbare indruk op ons maakte
en onze harten zo raakte,
om daardoor zo oneindig geliefd te zijn.
Ilone Krukkert
Meestal is de pijn het enige dat je voelt.
Je lijkt verdoofd en in een andere dimensie.
Totdat de mooie herinneringen terugkomen
en je daar troost uit kunt putten.
Stapje voor stapje,
dag na dag,
beeld na beeld...
Je tranen zijn nodig,
net als ademhalen.
Om niet te vergeten,
om te verwerken.
Om terug te komen uit dit diepe dal.
Om zowel het licht van de zon
als de wind, de kou en de regen
weer op je huid te voelen.
Om weer bewust te kunnen zijn
van de waarde van je eigen leven.
Ilone Krukkert
Voor een afscheid met een gekleurd randje
Wij werken landelijk