Een nieuwe dag breekt aan
de zon gluurt door de gordijnen
even denk ik je te zien staan
dan zie ik het beeld weer verdwijnen
Je ‘bent’ niet meer
en mijn hart voelt een steek van verdriet
ik moet opnieuw leren leven
nu jij, mijn liefste mij ‘verliet’
Het zal nog wel even duren
voordat alles weer een beetje gaat
maar dankzij jou heb ik voor de toekomst
een schat aan herinneringen
in mijn hart paraat
Een nieuwe dag breekt aan
ik schuif de gordijnen open
de zon glimlacht naar mij
en stapje voor stapje
leer ik zonder jou verder te lopen
Theresia Rook
