Gevangen in ons En in alles wat ik mis Gevangen in de leegte Van wat er niet meer is
Bang voor het accepteren Dat jij er niet meer bent Bang om naar de toekomst te kijken Want die is onbekend
Gevangen in verdriet In het leven dat doorgaat, ook zonder jou Bang dat ik niet meer kan genieten Ik voel de kou
Verward Als ik even niet aan je denk Te ervaren en te leren accepteren, Dat alleen binnenkomen een beetje went
Bang om verder te leven En ook om gevangen te blijven in wat ik mis Onzeker over straks Omdat ik alleen verder moet met wat er niet meer is
En toch voel ik Dat de tijd een deurtje openzet Waar de herinnering mij laten lachen Naast mijn verdriet
Een kleine opening Naar een nieuw leven zo zonder jou, Ook al lukt dat Nu nog niet
